Dag 2: Toerist in Kampala

Vandaag stonden we op met muziek en gezang, dit bleek van de kerk om de hoek te komen (het is natuurlijk zondag). We hebben toen, luisterend naar de dienst, op onze kamer ontbeten met speculaas op brood (heerlijk!). In de middag zijn Jeske, Guido, Tara, Naomi en ik met een ‘special hire’ naar de Graftombes van de koningen van Oeganda gegaan. Het was daar in het begin een beetje onwennig, we moesten allemaal op een stoeltje zitten voor vier schilderrijen van de koningen die daar begraven liggen. De gids vertelde ons een heel verhaal over de koningen op de schilderrijen waar we de helft niet van konden verstaan door zijn zware accent. Daarna mochten we opstaan (de vrouwen kregen een omslagrok om) en gingen het terrein op. De gids vertelde ons dat we de graftombes niet mochten zien omdat ze op heilige grond zijn begraven maar hij kon ons wel huisjes van de voormalige vrouwen van de koning laten zien (aangezien de eerste koning 84 vrouwen had, waren dat er nogal wat). We kwamen langs allerlei huisjes en op een gegeven moment hoorde we trommels. De gids vertelde ons dat er gedanst werd om de reparatie van een dak te vieren, wij mochten daar even gaan kijken. Even later stonden we als lichtelijk stijve Muzugu’s (blanken) in een kleine hut waar allemaal vrouwen, mannen en kinderen uitbundig aan het dansen waren. We lachten elkaar wat onzeker toe en na wat aanmoedigingen van de dansende vrouwen gingen we mee klappen en dansen. Ik kreeg echt de smaak te pakken en toen de anderen de hut al hadden verlaten was ik nog met een aantal vrouwen aan het dansen (dit was echt het hoogtepunt van de dag!). Na de tour wilde onze gids ons graag zijn kunst verkopen dat geschilderd was op boombast, het was erg mooi en we komen zeker terug om een paar van zijn werken te kopen! Daarna wilden we naar een uitkijkpunt lopen om zo een stuk over Kampala te kunnen kijken maar vijf blanken op een rijtje aan de kant van de weg trok nogal de aandacht. Na een paar honderd meter gelopen te hebben stopte een busje met twee Engelsen die we bij de graftombes ontmoet hadden. Zij wilde ons wel naar een uitkijkpunt brengen. Het was prachtig! We konden erg ver kijken en konden eindelijk zien hoe enorm Kampala eigenlijk is (we konden niet eens elke heuvel zien). Die avond hebben we lekker buiten de deur gegeten met nog drie andere stagiaires die via Eye4Africa in Oeganda zijn (we waren echt een Muzungu invasie) en zijn we naar een cocktailbar gegaan waar ze geen cocktails (met alcohol) bleken te verkopen ondanks dat was het erg gezellig!